Ben ik eigenlijk wel een “echte lezer”?

Enige tijd geleden werd door Uitgeverij Atlas Contact de Club van Echte Lezers gelanceerd. Er werd een Manifest gepubliceerd en ik had geen enkele moeite om mijzelf daarin te herkennen. En het voelde best comfortabel. Per slot van rekening lees ik regelmatig, heb ik altijd wel ergens in de buurt een boek liggen, lees ik (bijna) altijd nog even in bed enzovoort enzovoort. Zo lang als ik mij herinner ben ik al met lezen en boeken in de weer.

Een echte lezer dus. Tot het moment dat  ……. ik een aantal blogartikelen over een leesdip las. Ik weet heus wel dat een leesdip vooral inhoudt dat je uit balans bent wat betreft het wíllen lezen en het kúnnen lezen. Bij de meeste lezers/boekenbloggers is dit gelukkig van tijdelijke aard, zoals bij Leesdame en Westmus. Zij geven ook meteen een paar tips om een dip te overleven. Ook bij BooksandKisses geven ze leuke, goed leesbare adviezen.

Een leesdip hebben we allemaal wel eens en met wat rust en vernieuwde focus valt daar prima mee te leven. Wat mij echter aan het denken zette en wat mij trof was de onrust die blijkbaar al na 1 of 2 dagen niet-lezen ontstond. Bij mij komt het namelijk regelmatig voor dat ik een paar dagen geen tijd heb (of beter gezegd: geen tijd vrijmaak) voor lezen. Dat kan door drukke werkzaamheden komen, sociale activiteiten of een avond met de laptop op schoot de tijd verdoen met facebook, twitter en het lezen van blogjes van andere bloggers.

Betekent dit dan eigenlijk dat ik geen echte lezer ben? Moet ik mij nu onrustig of schuldig voelen dat ik zulke dagen heb? Welnee! Ik ben er van overtuigd dat ieder mens een eigen ritme heeft in het leven en daar hoort ook een eigen manier van lezen bij. Ik ben op mijn manier druk bezig met de leesclub-in-real-life, de twitterleesclub Leestweeps, de leesclub Een perfecte dag voor literatuur van Not Just Any Book en nog zo wat activiteiten. Heerlijk, ik voel mij daar prima bij en ik vind mijzelf simpelweg ….. een echte lezer!

Vergelijk jij jouw leesgewoontes wel eens met die van andere lezers? En ben jij dan ook wel eens stiekem jaloers op veel-lezers? Of sta je er weer heel anders tegenover? Leuk als je dat laat weten in een reactie.

 Veel leesplezier!

theonlymrsjo

16 comments: On Ben ik eigenlijk wel een “echte lezer”?

  • Ik herken mij wel een beetje in jouw leesgewoonten. Soms ben ik meer bezig met lezen over boeken dan dat ik daadwerkelijk met een boek op de bank lig.

    • Ja precies! Ik kan ook zo maar een hele avond bezig zijn met bedenken wat ik allemaal wil lezen. Keurige lijstjes, wenslijstjes bij de bibliotheek, in goodreads etc. etc. En dan dus gewoon geen letter “echt” gelezen hebben.
      Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die niet “altijd” aan het lezen is. 🙂

  • Imho ben je als lettervreter op andere media nog steeds een echte lezer. Leven voor het geschreven woord… ik zou niet zonder kunnen.

    • Ik kan mij ook totaal niet voorstellen hoe het leven moet zijn voor een analfabeet. Lezen is zo’n automatisme … Ik herinner mij wel een vakantie naar Tsjechië en de frustratie om niet te kunnen lezen/begrijpen wat er op borden en plakkaten stond …. 🙂

  • Jij bent een echte onvervalste real-life lezer! And I like you! 🙂 Een dag of twee niks lezen daar maak ik mij geen zorgen over maar zoals onlangs vijf dagen, dat is ongewoon voor mij en dan zoek ik een oorzaak. Gelukkig had ik ze gevonden. Jezelf vergelijken met anderen is niet nodig, je bent wie je bent en dat is goed.

    • Er zijn van die sporadische momenten dat ik jaloers ben op veel-lezers. En vervolgens besef ik dat zelfs veel-lezers waarschijnlijk af en toe zouden willen dat ze nóg meer kunnen lezen. En dan ben ik ook weer heel tevreden met mijzelf 🙂

  • Ik heb soms dat ik gewoon weken niets lees, maar ik merk dat hoe drukker ik het heb, hoe lekkerder ik het vind om even weg te kruipen met een goed boek. 🙂

    • Ja, grappig is dat: soms geeft drukte te veel “drukte” in het hoofd en lukt lezen niet. En soms geeft drukte juist een extra impuls aan “even lekker lezen”. Dank je wel voor je reactie.

  • Er een degelijk verschil tussen: niet kunnen lezen, of niet willen lezen…

    Vandaag geen zin hebben in lezen, komt vaker voor, op zo’n dag doe ik van alles behalve lezen, maar aan het eind van de dag lees ik wel een stukje, omdat ik dat wil en omdat ik me verplicht voel vanwege mijn blog. Niet kunnen lezen wordt lastiger: je wil wel, maar het kan niet: visite, verjaardag, huishoudelijk werk, gewoon werk, sociale verplichtingen, iemand die wil bellen, iemand die ik wil bellen, opruimen, films die ik nog wil zien, dagboek bijwerken, gewoon bloggen en ik wil ook af en toe gewoon vroeg in mijn bed liggen. Lezen schiet er dan bij in. Voel ik me schuldig? Nee… Maar stel dat er morgen weer zo’n dag is, en overmorgen weer. Voel ik me dan schuldig? Ja! Er is een blog en bloglezers en een stapel die groter wordt ipv een kleiner.. En hoe meer druk ik ga voelen, hoe minder zin ik krijg krijg… Niet kunnen lezen verstrengeld zich met niet willen lezen en voila: leesdip 🙂

    Er zijn mensen bij die vinden dat ik veel lees, ik vind dat het meevalt. Ik ken mensen die rustig 300 boeken per jaar weglezen. Ik zou het op zich kunnen, maar dan kom ik nergens anders meer aan toe. Ik ben voor mijn gevoel een echte lezer, maar af en toe dus niet 😉

    • Duidelijke omschrijving over het ontstaan van een leesdip! En herkenbaar, zeker als er toch wat druk “van buitenaf”is door een boekenblog. Ik vind het verfrissend om uit reacties te merken dat niet iedereen altijd maar aan het lezen is. Laten we het maar houden op een variatie op een spreekwoord: afwisseling van spijs, doet … lezen. Dank je wel voor je reactie.

  • Als ik heel eerlijk mag zijn: die definitie van AtlasContact van een echte lezer vind ik persoonlijk niet meer dan een publiciteitsstunt en een marketing truc. Jij bent de enige die uitmaakt of je een echte lezer bent (maar dat had je volgens mij zelf ook al vastgesteld!) Jezelf met anderen vergelijken is daarom naar mijn mening onzin, want iedereen heeft zo zijn eigen definitie van wat een echte lezer is. Persoonlijk hecht ik niet aan het wegwerken van enorme hoeveelheden boeken en word ik ook niet meteen neurotisch als ik een tijdje wat minder tijd heb voor lezen.
    Mijn persoonlijke definitie van een echte lezer is iemand die leest voor haar plezier en daarbij tegelijkertijd haar grenzen en haar horizon wil verleggen. Daarbij vind ik kwaliteit veel belangrijker dan kwantiteit, en diepgang veel interessanter dan omvang. Maar dat is slechts mijn persoonlijke mening 😉

  • Ik heb ook wel eens een keer geen zin in lezen. En dan lees ik gewoon niet, blog of geen blog. Ik wil niet “moeten lezen” gewoon omdat ik een boekenblog heb, dan zou de lol er snel af zijn voor mij. Ik voel me daardoor niet minder echte lezer.

  • Iedereen heeft dit denk ik wel een keertje. Lezen moet voor je plezier en als je even een leesdip hebt, met of zonder boekenblog, is dat dan even jammer. Maar het blijft wel vervelend!

Leave a reply:

Your email address will not be published.