Het risico van zin

Koninginnedag 2009. Weet je het nog? De dag dat een man in een kleine zwarte auto om de een of andere onverklaarbare reden het nodig vond om een rampspoed over Apeldoorn uit te storten door in te rijden op de stoet auto’s met daarin de koninklijke familie. De wereld, althans Nederland, stond even stil.

Op die dag waren mijn lief en ik aan het werk op een festivalterrein in Amsterdam. Een goede vriend van ons heeft een bedrijf in, zeg maar, “licht en geluid” en hij had op die dag een groots muziekfeest in Amsterdam georganiseerd. Ik hielp mee in een werkelijk snikhete caravan van waaruit de verkoop van muntjes voor consumpties en dergelijke plaatsvond. Langzaam maar zeker drong het vreselijke nieuws tot ons door en het feest is die dag niet meer goed op gang gekomen. Het was zo’n berucht moment dat je je realiseert wat er allemaal mis kan gaan bij een dergelijke groot evenement, hoe belangrijk beveiliging is, een noodplan, een goede planning en de juiste mensen. Dat besef heb ik sindsdien vaker gehad bij andere projecten waarbij wij die vriend geholpen hebben (en even afkloppen, bij hem is tot nu toe gelukkig nooit iets echt fout gegaan).

Hier moest ik aan terugdenken tijdens het lezen van Zin (met als ondertitel Mijn maand met Q) van de Nederlandse schrijfster Jackie van Laren (de Boekerij). In deze roman draait het om Nina (als afkorting van Nierika-Namasté) die als 26-jarige jonge vrouw bij het bedrijf van Q (voluit Wessel Quist) gaat werken in de functie van Personal Assistant. Q is een wereldberoemde dj en zijn bedrijf organiseert Moonbeam, dance/trance- & muziekfeesten bij maanlicht. De Nederlandse uitvoering vindt plaats in de proeftijdperiode van Nina en aangezien Q en Nina hebben afgesproken dat de proeftijd in ieder geval niet eerder dan na afloop van 30 dagen zou eindigen, maakt Nina de voorbereidingen en de feestnacht zelf mee.

Bij die voorbereidingen krijgen we een vluchtig kijkje achter de schermen van een dergelijke onderneming. We vliegen mee met Q over de wereld om her en der “zijn ding” te doen en daarmee óf extra financieel budget óf extra promotionele aandacht te krijgen. En je ziet natuurlijk al een eeuwigheid aankomen dat er tijdens het feest iets faliekant mis zal gaan. Deze elementen van het boek spraken mij aan. Naast dit gedeelte is er (natuurlijk) veel aandacht voor de emotionele en fysieke spanning tussen de hoofdpersonen, inclusief erg veel misverstanden, erg veel geld uitgeven, erg veel redelijk eendimensionaal uitgewerkte karakters en bovenal erg veel sex. Alles bij elkaar klinkt dit voor mij als een echte chicklit.

Ik weet inmiddels dat mijn leessmaak meer ligt bij romans die mij tot nadenken aanzetten en een beroep doen op mijn eigen verbeelding. Boeken waarin eigenlijk alles voor mij wordt uitgespeld wat betreft feitelijke ontwikkelingen, emoties, gedragingen en gedachten, kunnen wel heerlijk zijn om even zonder al te veel moeite snel te lezen en een paar uurtjes leesplezier te veroorzaken. Dat is dan ook mijn ervaring met Zin. Niet meer en niet minder. Toen ik het bericht van de uitgever over Zin voorbij zag komen, had ik al wel enige reserve of deze roman bij mij (en dus bij mijn boekenblog) zou passen. Dat heb ik ook aangegeven, maar toch mocht ik een leesexemplaar ontvangen. En ja, dan ga ik het natuurlijk lezen en er over bloggen. Beloofd is beloofd. Dat is ook een leefregel van Nina, wat haar in eerste instantie enige ongemakkelijke ervaringen oplevert 😉

Kortom, Zin is een niet-diepgaande roman over de ontwikkeling van een jonge vrouw, die haar eigen weg in het leven moet zien te vinden en daarbij wordt uitgedaagd om haar grenzen te verleggen. Nina heeft haar ideeën over haar wonderlijke jeugd in een typisch vrijgevochten hippie-gezin. Zij maakt voor zichzelf regels over hoe zij wil leven en hoe haar toekomst er uit moet zien. En als dan haar contact en omgang met Q dwars op die regels komt te staan, maakt dat haar onzeker maar het leidt er ook toe dat zij op een andere manier naar haar jeugd gaat kijken en naar haar liefhebbende, haar altijd onvoorwaardelijk steunende ouders.

Als je houdt van boeken in het genre van Zes maanden zonder van Charlotte de Monchy (de Boekerij), Tot de laatste cent van Erin Duffy (The house of books) en De schilder van Nora Roberts (de Boekerij) en ja, die heb ik zelf ook allemaal gelezen, prima ontspanning maar voor mij niet primair blog-waardig en ik zag pas bij het verzamelen van de plaatjes van de boekomslagen en de linkjes dat er nog twee van dezelfde uitgeverij bij zitten, dan vermoed ik dat jij kan genieten van Zin. En weet je wat dan extra aantrekkelijk (en dus een “risico”) is? Zin is het eerste deel van een trilogie! Deel 2 en deel 3 verschijnen zelfs nog in 2015.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Elke leeservaring is een ervaring. Daarom gaat mijn dank uit naar De Boekerij voor het beschikbaar stellen van een leesexemplaar.

Leave a reply:

Your email address will not be published.