Soms moet ik heel erg om mijzelf lachen. Dat is op een moment dat ik mij er op betrap dat ook ik af en toe van meningen, vooroordelen en
Blog Posts
Genres, categorieën, stromingen, leeftijdsindicaties, hokjes. Ik snap heus wel dat dit nodig is om een lezer een beetje houvast te geven in de gigantische stroom publicaties die elke maand op
Soms heb je gewoon een zetje nodig. Dit keer kwam het zetje van @Leestweeps. Voor zover je nog niet van Leestweeps hebt gehoord: het is een internetleesclub die met een
“Núver”. Dat was een woord dat mijn vader (met familie-roots op Schiermonnikoog) wel eens gebruikte als het Algemeen Beschaafd Nederlands tekort schoot. Het is een bepaald gevoel, een beetje
Een professor (op leeftijd) klassieke talen, zeer gewaardeerd door andere academici om zijn kennis en kunde. Geen vrouw, geen kinderen, geen spectaculaire hobby’s. Heb jij al een beeld van
Vrijdagavond, het weekend staat voor de deur. Voor het eerst in weken voel ik mij weer heerlijk ontspannen. Wij hebben namelijk een krankzinnig drukke maar bijzonder leuke periode achter
Ik gooi er maar weer eens een flinke dot jeugdsentiment tegenaan: wie kent nog de serie Alias Smith and Jones? Twee oorspronkelijke “outlaws” die het Amerika van het einde
Zelfs als je niet weet dat de titel van deze blogpost afkomstig is uit het gedicht Mei van Herman Gorter, weet ik zeker dat je de regel kent. Er
Volgende maand (april) word ik 50. Echt waar. Ik kan er niets aan doen, het gaat vanzelf. En ik omarm die leeftijd van harte, al is het maar omdat