Handboeken voor “de vrouw”

Soms moet ik heel erg om mijzelf lachen. Dat is op een moment dat ik mij er op betrap dat ook ik af en toe van meningen, vooroordelen en verwachtingen aan elkaar hang. Meest recentelijk overkwam mij dat met het Psychologisch handboek voor de niet zo Perfecte Vrouw. Dit handboek is geschreven door het duo Lisette Wevers en Francisca Kramer. Ik trof een tijdje geleden een mail aan in mijn mailbox van Uitgeverij Brandt met een uitnodiging om een leesexemplaar ten behoeve van mijn boekenblog aan te vragen. Bij de titel dacht ik onmiddellijk van doen te hebben met een hilarisch boekwerk met een hoog gehalte van laten wij onszelf niet zo serieus nemen. Daar was ik wel voor in.

Het was dan ook even flink omschakelen toen al snel bleek dat dit handboek wel degelijk serieus bedoeld is!

Het handboek behandelt een aantal grote thema’s die in een (vrouwen)leven aan de orde kunnen komen, zoals echtscheiding, relaties, vriendschappen, leven als single, werk en omgaan met stress. De auteurs hebben indrukwekkend veel research gedaan voor dit handboek, dus alles wat zij schrijven is goed onderbouwd met verwijzingen naar andere boeken en publicaties. Als jij je verder wilt verdiepen in bepaalde onderwerpen, biedt dit handboek daartoe genoeg aanknopingspunten.

Toch ben ik niet heel erg enthousiast over dit handboek. Deels kreeg ik het gevoel dat de auteurs het schrijven van dit handboek vooral hebben aangegrepen om hun eigen ervaringen en frustraties te verwerken en een plek te geven. En deels was het voor mij te veel van hetzelfde. Ik zeg uitdrukkelijk: “voor mij”, want door mijn werk heb ik veel en vaak te maken met allerlei aspecten van relaties en met name ook het verbreken van relaties. De hoofdstukken over vreemdgaan, weer single, wel of niet scheiden zijn daarom voor mij niet bijster informatief. Het kan echter heel goed zijn dat ik daarvoor geen goede graadmeter ben.

Het hoofdstuk wat ik wel met veel plezier en herkenning heb gelezen gaat over vriendschappen. De auteurs onderstrepen dat een belangrijk kenmerk van een echte vriendschap is dat de wederkerigheid voor langere tijd uit balans mag zijn zonder dat de relatie daardoor onder druk komt te staan. De vriendschap wordt niet afgemeten aan het “wie er aan de beurt is om als eerste weer eens te bellen”. Zo herkenbaar. Ik grossier niet in vriendschappen, maar met de personen die ik echt als mijn vrienden betitel kan het inderdaad zijn dat we elkaar een periode heel intensief en dan weer eens een periode veel minder spreken. Maar als we weer contact hebben, pakken we moeiteloos de draad weer op.

Het Psychologisch handboek voor de niet zo perfecte vrouw geeft veel informatie en is daardoor ook een hulpmiddel voor bewustwording. Een soort zelfhulpboek. Ik heb al eens eerder geschreven dat zelfhulpboeken niet echt aan mij besteed zijn. Ik kan niet zo goed tegen een belerend toontje (en als je eenmaal het gevoel hebt dat je zo wordt aangesproken, valt het niet meer te negeren. Dan gaat het tussen de oren zitten). Dat stoorde mij af en toe ook in dit handboek.

Het maakte overigens wel dat ik in mijn boekenkast ben gedoken, op zoek naar een aantal boeken uit de boekennalatenschap van mijn moeder, op het gebied van huishouden, koken, beauty en dergelijke. Deze dikke handboeken zijn allemaal uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Mijn moeder was toen een twintiger. Vóór het overlijden van mijn moeder heb ik mij nooit voor deze boeken geïnteresseerd. Daarom weet ik niet of mijn moeder bewust deze boeken heeft gekocht om zich voor te bereiden op een leven als “gelukkige huisvrouw, praktische en liefdevolle moeder en tevreden echtgenote”. Het kan namelijk ook heel goed zijn (gezien het eigenzinnige karakter van mijn moeder) dat zij deze werken van anderen (bijvoorbeeld haar eigen moeder) “opgedrongen” heeft gekregen.

De titels alleen al: “Ik kan huishouden”, “Ik kan koken”, “Aantrekkelijk zijn en blijven”, “Gratie en Charme”, “Levenskunst” om er maar een paar te noemen. De stapel werd te groot om alles op de foto te krijgen 🙂 Inmiddels is het bijzonder amusant om door deze handboeken te bladeren. Op de foto zie je een pagina uit Aantrekkelijk zijn en blijven, waarmee wordt uitgelegd dat elke leeftijd, elke activiteit (en elke portemonnee) om andere kleding vraagt. En hoe jij je ook maar voelt, je moet er altijd voor zorgen dat je perzikkleurige wangetjes hebt. Geweldig, dat soort teksten. Ik kan daar enorm van genieten, maar serieus nemen zit er niet in. Het is vooral mooi als tijdsbeeld, zo’n andere wereld, zulke andere omgangsnormen en maatschappelijke hiërarchie. Als je nog eens een exemplaar bij een kringloopwinkel of  tweedehandsboekenwinkel tegen komt, zou ik de aanschaf zeker overwegen.

Rode draad bij deze boeken én bij het Psychologisch handboek is toch wel dat de auteurs en samenstellers de behoefte voelden om ons, lezers, echt te informeren en te helpen. Ik was tijdens het lezen van het Psychologisch handboek nieuwsgierig wie de doelgroep zou zijn en hoe de afdeling promotie van de uitgever die doelgroep gaat bereiken. En mijn simpele, voorzichtige conclusie is dat er misschien wel twéé doelgroepen voor dit soort boeken zijn: degenen die er echt informatie uit halen en degenen, zoals ik, die er hartelijk om kunnen lachen.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Mijn hartelijke dank gaat uit naar Uitgeverij Brandt voor het beschikbaar stellen van een leesexemplaar.

4 comments: On Handboeken voor “de vrouw”

  • Mijn moeder heeft de boeken “ik kan koken” en “ik kan huishouden” ook. Vooral met die laatste heb ik al eens veel lol gehad. Ik herinner me een heel hoofdstuk met etiquette regels voor het “sociale verkeer”. Zo ingewikkeld. We kunnen de fifties soms ophemelen, maar dit kantje was toch ook wel heel beklemmend.

    Uit jouw bespreking neem ik vooral mee dat echte vriendschap al eens uit balans mag zijn. Zo had ik het nog niet bekeken, maar het klopt helemaal!

    • Ja, precies, die jaren ’50 toch. Wij wonen sinds een jaar in de Noordoostpolder. Voor dat “gemaakte” gebied gold in die jaren ’50 een strenge selectie wie hier mocht wonen en werken. Het ging zelfs zo ver dat er werd gecontroleerd of de handdoeken wel op de juiste plek in de kast lagen. Nu kunnen we daar om glimlachen, maar eerlijk gezegd ben ik blij dat het nu 2017 is.

  • Hi Johanna,

    Heb je het boek “aantrekkelijk zijn en blijven” nog? Het exemplaar in onze familie is juist doordat er uit nostalgie zoveel in gebladerd werd min of meer gedesintegreerd. Mocht je er voor open staan, dan zou ik hem graag van je overkopen.. Ik ben al lange tijd op zoek naar vervanging, maar dat valt helaas niet mee. Je zou m’n moeder er een enorm plezier mee doen 🙂

    • Dag Laurens,
      Allereerst mijn excuus voor de late reactie. Door de warmte van de laatste dagen heb ik mijn blog even wat minder in de gaten gehouden.
      Wat leuk om te lezen dat er nog steeds mensen zijn die het boek “Aantrekkelijk zijn en blijven” kennen! Het exemplaar van mijn moeder staat hier inderdaad nog in de kast. Ik kan mij goed voorstellen dat jouw/uw moeder ook graag een exemplaar zou willen bezitten, maar eerlijk gezegd heb ik door alle herinneringen aan mijn eigen moeder op dit moment nog te veel moeite om afstand te doen van mijn versie.
      Als het alleen om de inhoud gaat, ben ik uiteraard bereid om kopieën te maken, maar ik vermoed dat het jullie echt om het boek zelf gaat. Ik hoop dat het jullie wel lukt om elders het boek op de kop te tikken. Veel succes met de zoektocht!

Leave a reply:

Your email address will not be published.