Van Uitgeverij De Geus kreeg ik vorige week het boek Koortsmeisje toegezonden. Koortsmeisje is de Nederlandse vertaling van het van oorsprong Zweedse verhaal Feberflickan van schrijfster Elisabeth Östnäs. Volgens de informatie op de voorkant wordt dit boek ingedeeld in het genre literaire thrillers. Eerlijk gezegd ben ik niet zo gecharmeerd van deze categorie boeken, omdat door de toevoeging literair ik vaak het gevoel krijg dat ik niet “zomaar” van de inhoud van het spannende verhaal mag genieten, maar dat ik er een diepere bedoeling of excellente schrijfstijl in moet herkennen. Ik was daarom eerst een beetje terughoudend, maar na het lezen van de achterkant was ik nieuwsgierig genoeg om dit boek te willen lezen!

Het verhaal gaat in principe over Luna. De informatie op de achterkant geeft aan dat zij verdwaasd door haar huis doolt en de levenloze lichamen van haar vader en een vrouw aantreft. Door deze informatie moest ik onmiddellijk denken aan één van de boeken van Elizabeth George: Tot de dood ons scheidt (A.W. Bruna Uitgevers). In dat boek is sprake van een vermoorde vader, waarbij de verwarde dochter aangeeft dat zij de moord heeft gepleegd. Hoe het verhaal verder gaat (en of het qua verhaallijn lijkt op Koortsmeisje) ben ik allang vergeten. Dat gebeurt bij mij vaak met spannende boeken, omdat ik die boeken lees voor een paar uurtjes ontspanning en niet zozeer voor de precieze verhaallijn. Groot voordeel: eens in de zoveel jaar kan ik het boekje in een vakantie opnieuw lezen en er weer plezier aan beleven 🙂

Koortsmeisje is een knap opgebouwd verhaal. In de eerste hoofdstukken loop je met Luna mee door het huis en de tuin en krijg je een indruk van haar herinneringen en bespiegelingen. Terwijl zij door het huis loopt, ruimt Luna het een en ander op, haalt ze deuren van het slot en boent ze de trap. Uit alles blijkt dat zij in afwachting is van de komst van mensen en dat die komst niet samenhangt met een prettige gebeurtenis.

Op de voorkant van het boek staat als kenmerk voor het verhaal ook het woord “ongemakkelijk”. Dat is heel treffend: je voelt je voortdurend ongemakkelijk in het bijzijn van Luna. Dat ongemakkelijke komt onder andere door haar afstandelijke manier van doen en denken en het zo goed als afwezig zijn van emotie. Hoewel je als lezer nog geen kennis hebt van wat er is voorgevallen (als je tenminste de achterkant nog niet hebt gelezen), wéét je door de mooie beschrijvingen en ingehouden schrijfstijl, dat er iets afschuwelijks aan de hand is. Op het moment dat de dode personen worden gevonden, was ik er dan ook volledig van overtuigd dat Luna de moorden gepleegd had.

Het boek maakt indruk door de tegenstellingen van de verschillende personen. Waar bijvoorbeeld zus Stella veel emoties toont, realiseert Luna zich dat Stella ook voor haar de emoties moet uiten, omdat dat iets is wat Luna zelf niet kan. Zij blijft gedurende het hele boek de uiterlijke kalmte zelve met voor zichzelf heel veel vraagtekens. Ook op de momenten dat Luna ons meeneemt in haar herinneringen aan moeilijke tijden en momenten, zoals de ziekte van haar moeder, de omgang met buurjongen Konrad en haar liefde voor haar duiven, blijft de schrijfstijl hetzelfde. Door deze constant doorgevoerde stijl wordt het een mooi afgerond geheel.

Natuurlijk ga ik hier niet verklappen hoe het verhaal zich verder ontrolt. Maar het is knap hoe de schrijfster mij (en velen in het boek met mij) aan het twijfelen krijgt. Nog knapper is dat het mij niet meer uitmaakte wie het heeft gedaan, maar dat ik veel meer geïnteresseerd raakte in Luna en haar familie als zodanig. Dat in de allerlaatste bladzijden dan nog een wending in het verhaal zit, waardoor een aantal puzzelstukjes  alsnog op hun plek vallen, is alleen maar meegenomen.

Zonder de discussie over “wat is literair” te willen oprakelen, durf ik wel te stellen dat ik begrijp dat Koortsmeisje wordt aangeduid als een literaire thriller. Door de manier waarop de schrijfster de sfeer weet neer te zetten en je meeneemt in de gedachtewereld van Luna, heeft dit boek veel meer in zich dan alleen maar een spannend verhaal. En als je de titel van mijn blogpost helemaal wilt begrijpen, dan zit er niets anders op dan Koortsmeisje te lezen.

Veel leesplezier!

theonlymrsjo

Met dank aan Uitgeverij De Geus voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar!