“Gekke” titels, ik ben er dol op. Zo kon ik ooit, begin jaren 90, bij mijn plaatselijke boekhandel niet loskomen van “Als op een winternacht een reiziger“. Met een
Afbeeldingen
Drugs en hallucinerende middelen, ik loop er met een grote boog omheen. Grotendeels omdat ik er niet op zit te wachten de controle over mijzelf kwijt te raken. En
“Friese portretten: hoe een Vlaming Friesland ontdekt“. Dat tweede deel van de titel, die doet het ‘em. Die maakte mij nieuwsgierig. Want waarom zou nu juist een Vláming geïnteresseerd
Het beste voor iedereen. Zo’n terloops, kort zinnetje, in talloos veel situaties gehoord en gebezigd. De beperkte lengte van het zinnetje zegt echter weinig over de impact die de
Hoe het kwam, weet ik echt niet meer. Maar feit is dat ik onlangs de roman Luchtvissers van Gerwin van der Werf heb gelezen (Atlas Contact). Deze roman is
Gék word ik er van. Gék dat ik er maar niet op kan komen aan welke tekenfilm of animatie ik moest denken bij het lezen van de roman Noorderzon.
Zo. De decembermaand is voorbij, de meeste nieuwjaarsrecepties en -borrels zijn achter te rug. Hoog tijd voor weer eens een blogpost. In 2018 las ik minder dan ik had
Als je ooit, ooit, óóit het kinderboekje Meneer Lakoen van Jantien Buisman tegenkomt, pak dan onmiddellijk de gelegenheid om het te lezen. Je bent er zo doorheen, maar het
Soms lees je de informatie over een boek op de website van de uitgever en wéét je gewoon meteen dat je dat boek absoluut wilt lezen. Zonder dat je
Sleur. Het ligt overal op de loer. Ook als je, zoals ik, al jaren lid bent van dezelfde leesclub (in real life). Ongeveer 5 jaar geleden schreef ik daarover