Gék word ik er van. Gék dat ik er maar niet op kan komen aan welke tekenfilm of animatie ik moest denken bij het lezen van de roman Noorderzon.
Afbeeldingen
Zo. De decembermaand is voorbij, de meeste nieuwjaarsrecepties en -borrels zijn achter te rug. Hoog tijd voor weer eens een blogpost. In 2018 las ik minder dan ik had
Als je ooit, ooit, óóit het kinderboekje Meneer Lakoen van Jantien Buisman tegenkomt, pak dan onmiddellijk de gelegenheid om het te lezen. Je bent er zo doorheen, maar het
Soms lees je de informatie over een boek op de website van de uitgever en wéét je gewoon meteen dat je dat boek absoluut wilt lezen. Zonder dat je
Sleur. Het ligt overal op de loer. Ook als je, zoals ik, al jaren lid bent van dezelfde leesclub (in real life). Ongeveer 5 jaar geleden schreef ik daarover
Goede voornemens heb ik niet persé op 1 januari. Eigenlijk heb ik altijd wel goede voornemens 🙂 Eén daarvan is dat ik de komende tijd eens een bres wil
Ik heb al een paar weken te maken met een bijzonder (persoonlijk) dilemma. Misschien herken je het, misschien ook niet. Het zou ook helemaal aan mij kunnen liggen. En
Wie mij “in het echt” kent, kent mijn eeuwige twijfels over een aantal (overigens triviale) kwesties. Zo kan ik maar niet definitief de knoop doorhakken of ik mijn to-dolijst
Ik weet het niet. Ik weet simpelweg niet wat ik wil schrijven over De hemel is zwart vandaag van Ralf Mohren (Meulenhoff). Het lijkt op zijn vorige roman Tonic
Soms moet ik heel erg om mijzelf lachen. Dat is op een moment dat ik mij er op betrap dat ook ik af en toe van meningen, vooroordelen en